زبان عربی
آموزش زبان عربی دبیرستان (حسین نوری / دبیر عربی)زبان عربی
آموزش زبان عربی دبیرستان (حسین نوری / دبیر عربی)قواعد درس اول « نکره و معرفه »
« نکره و معرفه »
اسم از نظر اینکه برای ما شناخته شده باشد یا نباشد به دو نوع تقسیم می شود : نکره و معرفه
1) اسم نکره : به اسم هایی که
بر شخص یا شیء نا مشخص دلالت دارند « نکره
» می گویند و علامت آن معمولاً تنوین ( –ٌ–ً–ٍ ) است . مثال :
رَجُلٌ
- کتاباً - شَجرَةٍ
نکته1 : بعضی از اسمهای اشخاص مذکّر تنوین می گیرند ولی نکره نیستند و معرفه می باشند . مثال : مُحمَّــدٌ – عَلیّاً – سَعیدٍ
نکته2 : هر اسمی جز اسم های علم اگر تنوین داشته باشد،
نکره است .
2) اسم معرفه : به اسم هایی که بر شخص یا شیء مشخصی دلالت دارند « معرفه می گویند .
اقسام معارف:
1- اسم علم 2 ـ ضمیر 3 ـ اسم اشاره 4 ـ اسم موصول 5 ـ معرفه به ال 6ـ معرفه به اضافه
1- اسم
علـم : به اسمهایی گفته می شودکه مخصوص یک شخص یا یک مکان و یا یک شیء بخصوص باشد. مانند: مُحمَّد - فاطِمة – إِیران-
إِصفهان - کارون
نکته : نام شخص « مذکّر و مؤنّث » ، نام شهر ، کشور ، قارّه ، رود ، دریا و کوه بعنوان اسم علم می باشد .
2- ضمیر : ضمیر به دو شکل به کار
می رود: 1- ضمیر منفصل 2- ضمیر متّصل
1- ضمیر منفصل : این ضمیر خود نیز به دو
شکل تقسیم می شود :
الف) ضمیر منفصل رفعی (مرفوعی) :
((هـُـوَ، هِـــیَ، هُما، هُمْ، هُــنَّ، أَنْتَ، أَنْتِ، أَنْتُما،
أَنْتُمْ، أَنْتُنَّ، أَنا، نَحْـنُ ))
ب) ضمیر منفصل نصبی (منصوبی):
(( إِیّاهُ، إِیّاهـا، إِیّاهُما، إِیّاهُمْ، إِیّاهُنَّ، إِیّاکَ،
إِیّاکِ، إِیّاکُما، إِیّاکُمْ، إِیّاکُنَّ، إِیّای، إِیّانـا ))
2- ضمیر متّصل : ضمیرهای متّصل
نیز به دو شکل به کار می روند :
الف) ضمیر متّصل رفعی (مرفوعی) :
درفعل
ماضی ، مضارع و امر : ( ا، و، ن، تَ، تُما، تُمْ،
تِ، تُنَّ، تُ، نا، ی )
ب) ضمیر متصل نصبی و جرّی :
(( هُ،
هـا، هُما، هُمْ، هُنَّ، کَ، کِ، کُما، کُمْ، کُنَّ،
ی، نـا ))
3- اسم اشاره : به دو شکل به کار می رود :
الف) اسم اشار ه به نزدیک : هذا هذِه
هذانِ - هذَینِ هاتانِ- هاتَینِ
هؤُلاءِ
ب) اسم اشاره به دور: ذلکَ
تِلکَ
ذانِکَ - ذَینِکَ تانِکَ - تَینِکَ
أُولئِکَ
4- موصول : به دو
شکل به کار می رود:
الف) اسم موصول خاص : اَلَّذِی
اَلَّتِی
اَللَّذانِ- اَللَّذَیْنِ اَلَّلتانِ – اَللَّتَیْنِ
اَلَّذِینَ اَللَّاتِی
ب) اسم موصول عام (مشترک) : « مَــنْ » = برای عاقل و « ما » = برای غیر عاقل
5- معرفه
به ال
: هر گاه به اوّل اسم نکره ای «ال» اضافه کنیم آن اسم به معرفه تبدیل می شود که به آن« معرفه به ال » می گویند و هیچگاه تنوین نمی گیرد .
مثال : اَلْ+ کِتابٌ = اَلْکِتابُ
6- معرفه به اضافه : هر گاه اسم نکره ای به یکی از اسم های معرفه اضافه شود آن اسم نکره به معرفه تبدیل می شود که به آن « معرفه به اضافه » می گویند .
مثال :کِتابٌ + اَلتِّلمِیذ : کِتــابُ التِّلمِیــــذِ
معرفه به اضافه معرفه به ال
نکته : اسمی که معرفه به اضافه می باشد، هیچگاه « ال و تنوین » نمی گیرد .
راههای معرفه کردن اسم نکره :
الف) اضافه کردن « ال » : ال + نکره = معرفه
مثال : اَلْ + طالِب = اَلطَّالِب
ب) اضافه شدن به یک اسم معرفه :
نکره + معرفه = معرفه
مثال : کِتاب + اَلْمُعَلِّم = کِتابُ الْمُعَلِّمِ / کِتاب + کَ = کِتابُکَ
